Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

The way i feel...

Έντονα πράγματα συμβαίνουν στη ζωή μου.... (song)
Έντονες οι μέρες που με περιτριγυρίζουν, έντονες καταστάσεις, έντονα βλέμματα, έντονα συναισθήματα... 
έντονοι ... και οι άνθρωποι γύρω μου... ή μήπως όχι?
Βλέπεις... Σήμερα, σημαντική για μένα μέρα, συνέβησαν πολλά... το ζήτημα παρ'όλ'αυτά είναι... Γιατί?
Κάθε μέρα παίρνεις καινούρια μηνύματα  δέχεσαι νέα σημάδια για τον δρόμο που χρειάζεται να χαράξεις... Σημαντικό όμως είναι να τα αντιλαμβάνεσαι και να τα υιοθετείς. Έχω φτάσει στο σημείο να μην μπορώ πλέον να αποκωδικοποιήσω τα σημάδια της ζωής... και πολύ φοβάμαι πως δεν τα αντιλαμβάνομαι, και όλα... 
Σημάδια... (πφφφ)... Κι όμως... αυτές οι τυχαίες συγκυρίες... χμμμ... πολύ ύπουλες! 
Ίσως κάποιοι του κύκλου μου διαβάζουν αυτό το blog... Όμως αυτοί που διαβάζουν αυτό το blog, χωρίς να με γνωρίζουν, είναι πιο γνώριμοι απ'τους γνωστούς μου... Και άρα θα μιλήσω ανοιχτά!
συμβάν 1)Το 1ο ομαδικό meeting, της εταιρείας στην οποία εργάζομαι, πραγματοποιήθηκε σήμερα το πρωί. Πήγα υπερβολικά ντυμένη, σύμφωνα με σχόλια συναδέλφων. Ένιωθα καλά όμως με τον εαυτό μου, οπότε... τι πειράζει?
συμβάν 2) Επιστρέφοντας από το χώρο που έλαβε μέρος η σύσκεψη, πήρα με το αμάξι μου τη γραμματέα και κατευθυνθήκαμε στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας. Ήμασταν καθόδων όταν θυμήθηκα ένα μαγαζί, 3 τετράγωνα πίσω μου, που έχει πολύ ωραία γλυκά και οικονομικούς καφέδες... οπότε και γύρισα πίσω να πάρουμε κάτι... Εκεί πιάσαμε την κουβέντα με τον κύριο πίσω απ'το μπουφέ, για το πόσο πολύ μου αρέσουν τα γλυκά τους, και ότι τα κεντρικά μας γραφεία είναι εκεί κοντά, οπότε να πάρουμε κατάλογο για delivery. Έτσι, μας κέρασε ότι πήραμε, μιάς και ήταν το "αφεντικό...! "Διάνα" (:P)
συμβάν 3)Φτάνοντας στο γραφείο, η γραμματέας άρχισε να μην νιώθει καλά, και πήρε ρεπό. Πηγαίνοντας λοιπόν στο επόμενο ραντεβού μου, θα την πήγαινα εκεί που μου ζητούσε. Πλησιάζοντας στο αμάξι, συνάντησα 2 συναδέλφους - ανταγωνιστές - από το προηγούμενο γραφείο που εργαζόμουν. -Πρώτη φορά μετά από ένα χρόνο. (!)- δεν έδωσα σημασία
συμβάν 4)Παρκάροντας στο ραντεβού μου, συναντάω άλλους 2 συναδέλφους από το ίδιο προηγούμενο γραφείο που εργαζόμουν. (!) -1 χρόνο τώρα δεν είχα πετύχει κανέναν, σήμερα μέρα? 4!.-
συμβάν 5)Ενώ παίρνω εδώ και 2 μέρες πολλαπλά τηλέφωνα έναν άνθρωπο χωρίς ανταπόκριση, σήμερα, αφού δοκίμασα 5-6 ακόμα φορές από το κινητό μου, προσπάθησα στο καπάκι, να τηλέφωνο από της συνεργάτιδας, και... απάντησε.!
συμβάν 6)Σε ένα κενό, ανάμεσα από κάτι ραντεβού, βγήκα από το αμάξι να βρω κάποιο wc. Μπαίνω στο πρώτο "καφέ" που βλέπω, και περιμένω μπροστά από το ταμείο. Δεν υπάρχει ψυχή στο μαγαζί. Ούτε και ταμπελάκι "wc this way". Μιλάω, "γειάαα σααας?". Κανείς. Ακούω κάτι θορύβους που έμοιαζε να έρχονται από το τέρμα της σκάλας, που ανέβαινε πάνω, και πάλι όμως κανείς δεν ερχόταν. Πρέπει να ήμουν εκεί πάνω από 5 λεπτά. Μα κανείς.! Οπότε, βγαίνω βιαστική (you know why) και μπαίνω στο αμέσως επόμενο καφέ...
συμβάν 7) Μπαίνοντας στο 2ο καφέ, βλέπω έναν νεαρό μπροστά από το ταμείο... :
-Γειά σας...
-Χαίρεται
-Μπορώ να χρησιμοποιήσω τη τουαλέτα?, ρωτάω η mademoiselle.
-Βεβαίως, μου γνέφει ο νεαρός.
Πάω, και βγαίνοντας:
-Ευχαριστώ πολύ... Κρατήστε και την κάρτα μου...
-Εμείς ευχαριστούμε, γεια σας, απαντάει.
Για να θεωρηθεί συμβάν θα πρέπει να αναφέρω ότι πριν λίγη ώρα κλείσαμε επαγγελματικό ραντεβού με τον νεαρό για αύριο, που καλύπτει απολύτως τις ανάγκες κάποιων πελατών μου.

Οπότε, something's going on, but can't explain what kind... (?)


P.S.videaki next time...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου