Οι περισσότεροι έκλεισαν απλά τον κύκλο τους. Κλειδώθηκαν καλά στο κουτί των αναμνήσεων χωρίς το σκοπό να αναπηδήσουν... Υπάρχει όμως κάποιος... Δεν θέλω να τον βάλω σε κάποιο κουτί, πόσο μάλλον αναμνήσεων... Υπάρχει κάποιος που χωρίς να το ξέρει, μου ανοίγει την ψυχή.. Με κάνει να έρχομαι σε μία ιδιαίτερη μορφή ευδαιμονίας, να αδειάζω από ότι με πιέζει και να μένω πιο ανάλαφρη και σίγουρη για το κάθε τι. Μαζί του ένιωθα σαν να έχω βρει το ζευγάρι μου και λειτουργούσα με αυτό το τρόπο, δεν είναι όμως αυτό ένας απ'τους λόγους. Δεν είναι ότι έχει όλα όσα με γοητεύουν σε έναν άνδρα, γιατί απλά δεν τα έχει. Όχι... Είναι ένα παιδί, που έχει κάποια ώριμα και αξιόλογα κομμάτια μέσα του, που στο παρελθόν με γοήτευσαν, αλλά είδα πως δεν τα εξελίσσει... Αυτό το παιδί, κάποια στιγμή ίσως να γίνει ο άντρας που βλέπω πως υπάρχει μέσα του, και αποζητάω να γευτώ... Ίσως... ένα ίσως γεμάτο αμφιβολία... παρόλ' αυτά είναι ένα ίσως που με κάνει να σκέφτομαι... και να καταλαβαίνω πιο ξεκάθαρα τι θέλω... Θέλω αυτόν τον άνδρα που νιώθω πως υπάρχει μέσα του. Αν δεν τον βγάλει εκείνος, τότε θα βρω κάποιον που να το έχει κάνει. Δεν θα συμβιβαστώ όμως με κάτι διαφορετικό. Θέλω αυτό που έχω δει πως υπάρχει, σαν άστρο πριν πέσει στο βυθό. Ίσως τα καταφέρω να το αρπάξω, ή ίσως με βρει εκείνο... Καλή χρονιά.!
Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012
Freedom...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου